GERÇEK DEVLET BAŞKANI

                   Çiçeklerin bir yapayı ve birde gerçeği olduğu gibi, her şeyin ve her varlığın bir sun’isi ve birde gerçek olan hakikisi vardır.

İddia başka, rüştünü ispat etmek ise tamamen başkadır.

              Devlet başkanlığını iddia edenler olduğu gibi, rüştünü ispat edenleri de vardır. Devlet başkanlığında rüştünü ispat edenlerden bir tanesi de, hem mana hem madde âleminde sultan olan Hz. Davut aleyhisselâmdır.

              Davud aleyhisselâm; İsrâil oğullarına devlet başkanı olduğu zaman, kılık değiştirip kendisini belirsiz ederek halk arasına karışmayı ve kendisinin icraat ve gidişatı hakkında soruşturma yapmayı adet edinmişti.

              Çarşıda, pazarda gördüğü kimsenin hemen yanına varır; ona ‘’Davud hakkında ne dersin?’’ diye sorar, o da, onu över ve hayırlı olduğunu söylerdi.

             Kendisi hakkında soruşturma yapıp da, ibadette, gidişatta ve adalette hayırlı olduğunu övmeyen bir kimse yoktu.

Davud aleyhisselâm, böyle, her karşılaşıp sorduğu kimselerden: ‘’O, kendisi için de, ümmeti için de, Allah’ın yarattıklarının hayırlısıdır!’’ cevabını aldığı günlerden bir gün de idi ki, yüce Allah insan suretine koyduğu bir Meleği, onunla karşılaştırdı.

             Davud aleyhisselam onu görünce, âdeti vechile, başkalarına sora geldiği gibi, kendisini ona da sordu: ‘’Şu devlet başkanı Davud hakkında ne dersin?’’

              İnsan suretinde görünen Melek: ‘’O, ne iyi adamdır. Kendisi ve ümmeti için insanların en hayırlısıdır. Ne olurdu, kendisinde olan bir şey de olmasaydı, kâmil olurdu!’’ dedi.

        Davud aleyhisselâm bunu hayret ve merak ederek: ‘’Ey Allah’ın kulu nedir o şey?’’ diye sordu,

             Melek insan: Davud, beytülmalden (Devlet hazinesinden), Müslümanların malından yiyor, rızıklanıyor, ev halkına da yediriyor. Ne olurdu o, ev halkına beytülmalden yedirmeseydi! Keşke, kendisi elinin emeğinden yeseydi, faziletlerini tamamlardı!’’ dedi.

            Bu, Davud aleyhisselâmı uyarmaya yetti. Davud aleyhisselâm Hz.Allah’a: ‘’Ey Allah’ım rızkın en güzeli hangisidir?’’ diye sordu.

          ‘’Ey Davud! Elinin emeğidir’’ buyuruldu.

 Davud aleyhisselâm hemen geri döndü. Kendisini ve ev halkını beytülmal’a muhtaç etmeksizin, elinin emeği ile geçindirecek bir geçim yolu ihsan etmesini, bir san’at öğretmesini ve onu, kendisine kolaylaştırmasını Hz.Allah’tan diledi.

               Hz.Allah da ona demiri hamur gibi yumuşatacak bir kudret ihsan etti. Demir; ateş’e sokulmaksızın, çekiçle vurulmaksızın, Davud aleyhisselamın elinde mum, hamur ve çamur gibi olur, Davud aleyhisselâm, onu istediği şekle koyardı.

 Hz.Allah ona, zırh gömlek yapma san’atını da öğretti. Böylece o zırh gömlek yapıcısı oldu. Yaptığı zırh gömleğini de giyenlerin ilki oldu.

             Davud aleyhisselâm; her gün bir zırh gömlek yapar, yaptığı her zırhı Dört bin dirheme satar. Bundan hem kendisinin, hem ev halkının geçimini sağlar hem de yoksullara ve fakirlere tasaddukta bulunurdu.

              Efendimiz aleyhisselam Hz. Davud aleyhisselâm için: ‘’O, kendi elinin emeğinden başkasını yemezdi.’’

 Davud aleyhisselam ideal bir devlet başkanı idi. Devlet hazinesine el uzatmadığı, kendi el emeği ile geçindiği için hem Hak hem de halk tarafından sevilirdi.

  Kendisinden nefret edilenler bu noktaları nazar-ı dikkate almalıdırlar.

                                                        Necdet İÇEL