BİLEN VE GÖREN

Gören ayrı bilen ayrıdır. Aralarında dağlar kadar fark vardır. Her bakan göremez. Keskin bir zekâya, derin bir ilme sahip olan İbn-i Sîna, döneminde yaşayan büyük velilerden Ebû’l Hasan el-Harakânî hakkında şöyle demiştir;

“Benim bildiklerimi o görüyor.”

Harakânî hazretleri de İbn-i Sîna için şöyle diyordu;

“Benim gördüklerimi o biliyor.”

İşte iki büyükler...

Biri bilen biri gören…

Bilmek bir lütuf, görmek ise çok özel bir nimettir.

Resûlullah aleyhisselâm; “Görmek, işitmek gibi değildir.” buyurmuşlardır.

Bazı bilgiler vardır ki bunları her akıl kavrayamaz.

İlim ve bilgi, sadece kitapta olan, laboratuvarda denenen malumattan ibaret değildir.

İlim her şeyi izah etmiyor.

Bazı lezzetlerin, tatların nasıl algılandığını bile çözecek ilim seviyesine daha gelinememiştir.

Bazı hassas konular akılların, akıl gücünün çok üstündedir.

Ziya Paşa;

“İdrâk-i meâlî bu küçük akla gerekmez

Zîra bu terazi bu kadar sıkleti çekmez” derken bu inceliğe dikkat çekmiş olabilir.

Sheila Schroeder bir araştırma eserinde şu görüşlere yer veriyor;

“Ruh bilim çalışmaları henüz aydınlığa kavuşamamış kanunları koyamamıştır. Ruhun derinliklerine inemiyoruz. Fakat ruhsal olayları da artık inkâr edemiyoruz. Düşünce, tarihte olduğu gibi akıldan ruha, ruhtan Allah’a ulaşan bir evrim içindedir.”

Anlatılamayan öyle şeyler vardır ki bunlar yaşanmış ve yaşanmaktadır.

Kimi okur öğrenir, kimi bakmadan görür. Kimin ne olduğunu ancak Allah bilir…

Âlimler ilimle yol bulurlar.

Velîler gönül ile maksada erişirler.

Hem âlim ve hem de velî ise, hem ilim, hem gönül ile maksatlarına doğru yürürler.

Mevlânâ hazretleri;

“Kâinatın güzellikleri görene

  Köre ne, köre ne?” demiştir.

İbrahim Havvas hazretleri, abdest alan şahsın, abdest aldığı zamanda dökülen sulardan hangi günahları işlemiş olduğunu, hangilerinin affa girip, hangi günahlarının da af dışında kaldığını müşahede ederdi.

Son dönemlerde meydana gelen hadiseleri, sebep ve neticelerini ne tam bilebiliyoruz ve ne de tam görebiliyoruz.

Muhakkakki İbrahim Havvas gibi bilen ve görenler vardır. En iyisi onlara teslim olmaktır. Daha iyisi ve en mükemmeli “Her şey bilen ve gören Alîm ve Basîr’e teslim olup hikmetine râm olmaktır.

'Allâha güven, sa'ye sarıl, hikmete râm ol 
          Yol varsa budur, bilmiyorum başka çıkar yol’

Allah var, gam yok. Ahiret ve cennet var, tasa yok. Zâlimler için cehennem var inkisar yok…

                                                                                                           Necdet İÇEL