EHLEN VE SEHLEN EY MERMAMET SULTANI

Allah (c.c) Rahmân ve Rahîm’dir. Gafûr ve Rahîm’dir. Hz. Muhammed aleyhisselam da, Allah’ın Rahmâniyeti’ne, Rahîmiyeti’ne, Gafûr ve Gaffâr oluşuna, Raûfiyeti’ne tam ayna ve yeryüzünde Allah’ın bu isimlerinin timsal-i münevveridir.

Aslında O, Allah’ın zâtına bir mir’ât-ı mücellâdır.

Zâtına mir’ât edindin zatımı

Bile yazdın adın ile adımı  (Süleyman ÇELEBİ) ifadesi de bu gerçeğe dikkat çeker.

Allah’ın zâtî isimlerinin insanlara isim olarak konması caiz olmamasına rağmen, Allah (c.c)  bu iki zâtî ismini tövbe suresinin son âyetlerinde bizzat kendisi Hz. Muhammed aleyhisselâm koymuş;

 “Şanım hakkı için size bir Resul geldi ki: kendinizden, gâyet izzetli, zorlanmanız ona ağır geliyor, üstünüze hırs ile titriyor, mü'minlere raûf, rahîmdir.” (Tevbe:128) buyurmuştur.

“Merhamet varlığın ilk mayasıdır. Onsuz, her şey bir bulamaç ve kaostur. Her şey merhametle var olmuş, merhametle varlığını sürdürmekte ve merhametle nizam içindedir.

Gökler ötesinden gelen merhamet mesajlarıyla, yer, düzene kavuşmuş; semâ tesviye görmüştür. Makro-âlemden mikroâleme kadar her şey, hayranlık uyaran bu âhenge ve çelik çavak işleyişe merhamet sayesinde ermiştir.

Bu hareket ve işleyişte her şeyin, ebedî var oluşta kazanacağı hâl ve alacağı durumun provası yapılmaktadır. Ve bütün varlıklar bu istikamette bir çırpınış içindedir. Her çırpınışta nizam ve intizam nümâyân (Görünen, âtikar olan, parlayan), her sıçrayışta merhamet şûle-feşândır (Işık saçan).”

Titreyen havanın letâfetinde, rakseden suların kıvrılışında, burnumuzun dibine ve ayağımızın ucuna kadar gelen bu dâsitanî (Destan) rahmeti görmemek mümkün mü?

Bulut, merhametten kanatlarıyla başımızın üstünde dolaşır durur. Yağmur, kemer kuşanmış süvarî gibi, onun dölyatağından kopup imdadımıza gelir. Yıldırımlar, şimşekler bin bir tarraka ile o gizli rahmetten muştular getirir. Ve âlem her şeyiyle “Rahmet-i Sonsuz” adına bir gazelhân olur. Karalar ve denizler; ağaçlar ve otlar, yüz yüze ve diz dize, ayrı ayrı söz ve nağmeleriyle merhamet türküsü söyler durur.

“Şu solucana bakın! Ayaklar altında ve kendi hesabına alabildiğine merhamete muhtaç; ama o, bu hâliyle pek çok şeye merhamet etme yolunda, yorgunluk bilmeyen bir yolcudur. Şefkatli toprak ona bağrını açar. O da, bu sıcak kucağın her avuç toprağına yüzlerce döl bırakır. Ve toprak ana bununla havalanır, bununla kabarır ve her yanıyla pişer ve olgunlaşır. Toprak solucana, solucan da toprağa rahmet; ya gübre olsun diye otu, kökü yakan nâdânlara ne demeli? Zavallı insan! Hem toprağa hem de solucana merhametsizlik ettiğinin farkında bile değildir...!

Bir de bin bir çiçeğe cilve çakan şu arıya ve kozasına gömülüp kendini hapseden ipekböceğine bakın! Merhamet orkestrasına uyma uğrunda, neleri göğüslüyor ve nelere katlanıyorlar. İnsana bal yedirmek ve ipek giydirmek için, bu koç yiğit fedâilerin çektikleri sancıyı görmemek elden gelir mi?

Ya, yavrusunu kurtarmak için başını köpeğe kaptıran tavuğun, nasıl bir şefkat kahramanı; açlığını yutup, bulduğu şeyleri yavrusuna yediren aç canavarın, nasıl ayrı bir babayiğit olduğunu hiç düşündünüz mü...?

Bu âlemde her şey, ama her şey, merhamet düşünür, merhamet konuşur ve merhamet va’deder. Bu itibarladır ki, kâinata, bir merhamet senfonizması nazarıyla bakılabilir. Ayrı ayrı ses ve soluklar; tek ve çift bütün nağmeler, öyle bir ritm içinde akıp akıp gider ki, bunu görmemek ve anlamamak kabil değil. Ve sonra bütün şu parça parça acıma ve şefkat etmelerin arkasında, bu esrarlı koroya hükmeden, her şeyi çepeçevre sarmış geniş rahmetin sezilip hissedilmemesi...”

“İşte bunun içindir ki ey Resulüm, Biz seni bütün insanlar için sırf bir rahmet vesilesi olman için gönderdik!”(Enbiya:107) âyetiyle ifade edilen O Rahmet Sultanının 1446. Sene-i devriyesini idrak etmenin sevinci ve göz yaşlar içersindeyiz.

Bizler O Sultan’a layık ümmet ve şefaatine mazhar olabilmek için, önce nefsimize, sora ehlimize, evlatlarımıza, akrabalarımızdan komşularımıza, bütün insanlığa ve bütün yaratılmışlara kadar çok şefkatli ve merhametli olmalıyız ki, O Sultan zîşan  aleyhisselâmın şefaatına mazhar olabilelim.

Mevlidin-i Nebi Gecenizi tebrik ediyor, sizleri Rahman Rahim olan Allah’a emanet ediyorum.

                                                                            Necdet İÇEL