ALLAH KELİMESİ

          “Allah (c.c) esmasıyla malum, sıfatlarıyla muhat, Zatıyla mevcud-u mechûl olan bir Zât-ı Ecell-i Â'lâ'dır.”

          “Allah ismi Allah'ın “Zât ismi'dir””İsm-i Celâl”dir.”Lafzâtullah”dır. ”İsm-i Hassı”dır. Sair bütün sıfat ve isimleri içinde olan “İsm-i Câmî”sidir.

          -Allah lafzı'nın bütün harfleri Allah'a delâlet eder ve ifade ederler:

          Başta “elif”tek başına Allah'ın adını remz eder. Arap edebiyatında ,lügaZ sanatında harflerin belli manalara remz ettiğini biliyoruz. Evet (l) elif Allah'a delalet eder.

          Allah kelimesini elifsiz olarak ele aldığımız zaman,”Lillâh”kalır ki, yine Allah'ı ifade eder.

          ”Lillâh” daki,”lâm”ı kaldırdığımız zaman “lehü”kalır ki yine Allah'a işaret eder.

          “Lehü”nün başında ki, ikinci ”lâm”ıda kaldırdığımız zaman,”Hü”kalır ki yine “O”demek ve Allah'a işaret eder.

          -Kur'an'ı Kerimde, Allah'ın isimleri içinde en çok geçen ismi “ALLAH”ismidir.

          “Allahü”olarak;980 defa,

          “Allahe”olarak;592 defa,

          “Allahi”olarak;1125 defa

          Toplam olarak 2697 defa geçmektedir.

          Kur'an'ı Kerimde “Allah” kelimesinin önünde başka bir İsm-i İlahî geçmemektedir. Bu da “Allah”ismine ihtiram'dır. Sadece “Hüve”öne geçer. O da “hüve”nin hava gibi her ismin içine girebilmesindendir. Zaten “Hüve”Allah'ın isimlerinden değildir. Sadece zamir olarak kullanıllır.

                                                       ӿӿ                                ALLAH

          Acaba “Allah”kelimesi'nin aslı nedir?hangi kelimelerden türemiştir? Çünki her  kelimenin bir kökü, bir aslı vardır. O kelimeden iştikâk eder.

          “Allah” kelimesinin oluşumu,meydana gelmesiyle âlâkalı pek çok tesbitlerden özellikle iki tanesi dikkat çekiyor. Veya bütün bu tesbitleri iki ana gurupta toplayabiliriz.:

          ”Allah” kelimesi ile alâkalı  iki ana görüş vardır:

          1-) Kelimenin her hangi bir kökten türemiş olmayıp sözlük manası taşımadığı ve gerçek mâ'budun özel adını teşkil ettiği,yahut sözlükte bir anlamı olsa bile,gerçek mâ'buda ad olunca bu anlamını kaybettiği şeklinde ki kanaat ve tesbit benimsenmektedir.

          2-) Kelimenin çeşitli köklerden türemiş olabileceğini söyleyenler de vardır.

          Bu ikinci guruba göre:

          1-) ”İlah” kelimesinden türemiş olup, başına harf-i tarif getirilmiştir. Bir taraftan El-ilâh şeklinde dildeki yerini almışken,diğer taraftan kullanım sırasında dile kolaylık sağlamak maksadıyla asıl kelimenin hemzesi kaldırılmış lâm'lar birleştirilmiş (idğam yapılmış)ve azamet ifade eden kalın bir ses verilerek Allah tarzında okunmuştur.

          2-) ”İlâh” kelimese ise;”ABADE” manasında “ELEHE-YÊLEHÜ”den iştikâk ederek “Allah” kelimesi olarak ifade edilmiştir. Yani “Ma'bud-u Hakiki” sadece O'dur. Kulluk sadece O'na layıktır manalarına gelir.

          3-) ”İlâh” kelimesi “hayret ve şaşkınlık içinde  kalmak ,gönülden bağlanıp,sığınmak manasındaki “ELİHE-YÊLEHÜ” veya “VELİHE-YEVLEHÜ” kökünden ism-i mef'ul manasında bir mastar olup “tapınılan,yüceliğinin karşısında hayrete düşülen,gönülden bağlanılıp sığınılan”manalarını ifade eder.

          4-) ”İlâh” kelimesi:”Gizlenmek,duyu idrâkinin fevkinde olmak “anlamında ki “LEHE-YELÎHÜ”kökünden “leyh-lâh” kelimesinden türemiş olup ,”duyu idrâkinin ötesinde bulunan demektir.”LEHÜ” kelimesinin başına harf-i ta'rif getirilmiş ve  “lâm” ile birleştirilmiş ve Allah kelimesi meydana gelmiştir.

          “Allah”kelimesi hakkında çok özet bir malumat sundum.Allah'ın ZAT, SIFAT, ŞE'N ve ESMA'sıyla alakalı geniş malumat daha sonra aktarılabilir.

Başka kelam kitaplarından ve Risal-i Nurlardan da bakabilirsiniz.

Necdet İÇEL