İMÂM-I RABBÂNÎ Hz. Âdem’in cennetten indiği yer olarak ifade edilen Hindistan’ın Serhend şehrinde hicrî 971 (miladi 1563) senesinde, bir aşure günü dünyaya şeref verdi. 1624 (H. 1034) te doğduğu yerde, Efendimiz aleyhisselâmın Mekke’den hicrete başladığı gün olan 29 Safer günü ruhunu Hz.Allah’a teslim eyledi. Aslında vefat da, dünyadan ahirete ve Hz. Allah’a hicrettir. Asıl adı, Ahmed bin Abdülehad’dir. İnsanların, îtikad, ibâdet ve ahlâk husûsunda doğruyu öğrenmelerini, öğrendikleri ile amel etmelerini sağlayan, insanları Allahü teâlânın rızâsına kavuşturmak için rehberlik eden ve kendilerine Silsile-i âliyye denilen İslâm âlimlerinin yirmi üçüncü halkasıdır. Hazret-i Ömer’in soyundan olup babası ve dedelerinin hepsi, zamanlarının büyük âlimi, salih, faziletli kimseleriydi. İmâm-ı Rabbânî hazretleri doğduktan bir müddet sonra hastalanınca babası onu kendi hocası Şah Kemal Kıhteli Kâdirî’ye göstermiş, o da; “Korkma bu çocuk çok yaşayacak ve büyük bir zât olaca...